Het is zover! Een editor (redacteur) van een wetenschappelijk tijdschrift heeft jou een verzoek gestuurd om een manuscript te reviewen. Het is een onderwerp waar je veel van weet, je hebt er tijd voor en je hebt er zin in. Je klikt op ‘Accept to review’ in de uitnodigingsmail. Hartstikke mooi! Maar hoe doe je dat eigenlijk? Een artikel reviewen?
Hoe pak je een review aan?
Besluit je een artikel te gaan reviewen, begin dan met het artikel zo neutraal mogelijk te lezen. Noteer alles wat je opvalt of waar je vragen over hebt. Houd bij je opmerkingen de structuur aan van het artikel: inleiding, methode, resultaten, discussie en eventueel algemene opmerkingen. Geef bij je opmerkingen aan over welk stuk in het manuscript je opmerking precies gaat. Dat kan je doen door de betreffende zin(nen) uit het artikel te kopiëren en in je commentaar weer te geven, of naar de precieze pagina en regel in het manuscript te verwijzen. Maak goed duidelijk wat je met je opmerking wilt bereiken. Moeten de auteurs iets toelichten, aanpassen, verbeteren of juist iets weghalen? Soms kun je ook suggesties hebben voor mogelijke verbeteringen, die niet per sé noodzakelijk zijn. Geef dit dan ook duidelijk aan. Bijvoorbeeld: je denkt dat het toevoegen van een tabel de bevindingen overzichtelijker zal maken, maar het is niet fout dat die tabel er (nog) niet in staat.
Waar let je op tijdens een review?
Eigenlijk review je een artikel, zoals je ook naar je eigen artikel zou kijken. Uit de inleiding moet goed duidelijk worden waarom de onderzoeksvraag relevant is en wat de hypothesen van de auteurs zijn. De methode moet duidelijk maken hoe de onderzoeksvraag is onderzocht. De resultaten moeten weergeven wat er uit de in de methode beschreven analyses zijn gekomen. In de discussie moeten de auteurs tenslotte de onderzoeksvraag beantwoorden en logische conclusies trekken. Stel jezelf de vraag of jij vindt dat het artikel leest als een logisch geheel. Kun jij het als lezer volledig begrijpen of mist er essentiële informatie? Klopt het volgens jou wat de auteurs hebben gedaan? Zijn de analyses passend bij de onderzoeksvraag? Zijn de resultaten correct weergegeven en passen de conclusies goed bij de resultaten? Zouden andere onderzoekers de studie kunnen repliceren op basis van de beschreven methode? Is er aandacht voor de (klinische) implicaties? Deze zaken kun je in je review laten terugkomen.
Geen hoon, maar een goede toon
Zorg ervoor dat je op een nette manier communiceert over de inhoud van het artikel. De auteurs hebben hun best gedaan op hun artikel, net zoals jij ook veel werk in jouw onderzoeken steekt. Daar gaan we in ieder geval voor het gemak maar even vanuit... Ook als jouw oordeel is dat een artikel (nog) niet goed genoeg is voor publicatie en je best veel opmerkingen hebt, dan kun je deze wel op een respectvolle en constructieve manier naar de auteurs communiceren. Zo zou je zelf ook het liefst de feedback op je eigen artikelen ontvangen. Een goede check voordat je jouw review opstuurt is om te kijken of je de feedback die je hebt opgeschreven zelf oké zou vinden om te ontvangen.
Goed voorbeeld doet goed volgen
Je hebt zelf vast nog wel een voorbeeld ergens in je mailbox staan van feedback die voor jou helpend was. Deze stijl is jou dan goed bevallen en daar kun je uit putten voor je eigen review. Jij wilt natuurlijk niet de beruchte Reviewer 2 worden van iemand anders…
Opmerkingen voor de editor
Het is voor de editor die jou als reviewer heeft gevraagd erg fijn als je een korte samenvatting van het artikel weergeeft aan het begin van je review. Benoem kort waar het onderzoek over gaat, wat de bevindingen zijn, of het onderzoek op een gepaste manier is uitgevoerd en of je inschat dat het artikel enige relevantie heeft. Tijdschriften hebben hiervoor meestal een format. Als je klikt op ‘reviewen accepteren’, dan kom je net als bij het indienen van een paper in de ‘manuscript central’ en deze leidt je dan door het reviewproces ook heen. Daarnaast kun je los van het review ook nog opmerkingen aan de editor sturen, die de auteurs van het artikel dan niet te zien krijgen. Stel nou dat een artikel echt heel slecht is, dan zou je dit via deze weg subtiel aan de editor kunnen laten weten, terwijl je review zelf constructieve adviezen bevat voor de auteurs om hun stuk te verbeteren. Ook andere zaken die je kwijt wilt aan de editor van het tijdschrift, maar niet aan de auteurs, kun je hier aangeven.
Anekdotische evidentie
Jojanneke heeft eens een artikel beoordeeld over een voor haar relevant onderwerp. Het was geschreven door één auteur. Ze was al begonnen met reviewen, toen ze opmerkte dat de introductie wel erg lang was. Toen ze verder keek, bleek het artikel bijna 8000 woorden te hebben. Ter referentie, veel tijdschriften hanteren een limiet van ongeveer 4000 woorden per artikel, zeker voor kwantitatieve onderzoeken. De resultatensectie van dit manuscript bestond alleen uit één tabel, zonder tekst, toelichting of andere resultaten. Op dat punt is ze gestopt met reviewen en heeft zij de editor van haar bevindingen op de hoogte gebracht. In een persoonlijk bericht aan de editor heeft ze laten weten dat dit artikel van zeer slechte kwaliteit was en ook niet voldeed aan de auteursrichtlijnen van het tijdschrift (qua lengte en uitwerking resultaten). Het reviewproces is toen niet voortgezet en de editor gaf aan dat er in de procedure inderdaad een fout was gemaakt. Het had achteraf een directe afwijzing (desk rejection) moeten zijn, omdat het artikel -nog los van de slechte kwaliteit- vooraf al niet voldeed aan de opgestelde richtlijnen van het tijdschrift.
Heb je nog aanvullende tips als het gaat om het reviewen van een artikel? Laat het ons weten in de reacties of stuur ons een persoonlijk bericht via de contactpagina!
Reactie plaatsen
Reacties